Bosna’da 250.000 kişiyi öldürten Yugoslavya Başkanı Slobodan Miloşeviç Lahey’deki Birleşmiş Milletler Mahkemesi Başsavcısı Kanadalı Laure Arbors tarafından savaş suçlusu olarak ilan edilmiştir. Bu iş başındaki bir devlet başkanının tarihte ilk kez bir milletlerarası mahkeme tarafından sanık olarak dünyaya ilan edilmesidir. Bu aynı zamanda Kosova katliamının sorumluluğunun Sırbistan halkının omuzlarından vahşi ve zalim başkanın sırtına geçmesi demektir. Katliam iddianamesine öldürülen 340 kurbanın bir listesi eklenmiştir. 15 Ocak 1999’da Racak’ta 45 erkek köyün arkasındaki bir dere yatağına götürülüp hemen kurşuna dizilmişlerdi. 26 Mart’ta Bela Cukova halkı bir tren yolu köprüsü altında bir kuru dere yatağında saklanırken Sırp Kuvvetleri tarafından bulundular. En aşağı 55 kişi kurşunlanıp öldürüldü. 27 Mart’ta İmeraj ailesinden 20 kişi Crakolej’de katledildi. Mala Krusa’da ormanlarda saklanan kadınlar ve çocuklar sınırdan Arnavutluk’a sürüldüler. Batusha ailesinden 22 kişiyi bir samanlıkta toplanmaya mecbur ettiler. Silahla yakından ateş edip öldürdükten sonra samanlığı ateşe verdiler. Birinin elleri kötü yanmış iki Arnavut, Arnavutluk’a kaçtılar. Hikayelerini Londra’nın Observer gazetesinden John Sweeney’e anlattılar. O da delilleri mahkeme savcılarına bildirdi.
Bu iddianameden sonra da yeni toplu mezarlar bulunmuştur. 15 Haziran’da Kosova’da 3 toplu mezar daha ortaya çıkmıştır. Kosova barış gücünde görevli Alman askerleri bölgelerinin güneyindeki Velüka Krusa köyünde bir evde 20’den fazla kömürleşmiş ceset bulmuşlardır. Alman askerlerini katliam yerine götüren İsmet Tara adlı kişi Yugoslavya’nın NATO tarafından bombalanmasının başlamasından iki gün sonra evde 50’den fazla insanın “canlı canlı yakıldığını” söylemiştir. Dakovica’nın 10 km. batısındaki Koroniça köyünde 150 kadar Kosovalı Arnavut’un öldürüldüğü bildirilmiştir. Ayrıca köy yakınlarında vurularak öldürüldükten sonra yakılan 5 kişinin cesedi bulunmuştur.
Miloşeviç hep ikili oynamaktadır. Kosova tahkik misyonunun Kosova’ya girmesini önce kabul eden Sırp lider misyon lideri William Walker’in Racak’taki katliamı açıklaması üzerine onu kovmaya uğraşmıştır. Sırp makamları hem Birleşmiş Milletler üyeliğinin nimetlerinden ve himayesinden yararlanıyorlar, hem de BM Savaş Suçluları Mahkemesi Başsavcısı Larue Cerbous’un katliam bölgesine gitmesini engellediler. 1998’de BM’nin Kosova’daki katliamı durdurmasını isteyen iki kararını da dinlemediler. Bütün bu eylemler Sırbistan’ı güvenilmez hale sokmuştur, kimse onların “NATO harekatı gayrimeşrudur” şikayetlerini dinlememektedir. Sırplar NATO’nun değil kendi rejimlerinin kurbanıdırlar.
ABD Irak’ta Saddam’ı yenmiş, fakat yerinde bırakmıştır. Bu inanın ABD’ye düşman olmasından kaynaklanmıştır. ABD yönetimi Bosna trajedisine rağmen Miloşeviç’i Balkanlarda barışın teminatçısı kabul etmiştir. Nitekim 1995’te Dayton Barış Anlaşması’ndan özel elçi Richard Holbrooke’un Kosova’da bir ateşkes müzakere ettiği 1998 Ekim’ine kadar bu böyle olmuştur. ABD yönetimi bir yandan Miloşeviç’i katliamlarından dolayı itham ederken -bu katliamların ortaya çıkmasında medya büyük hizmet etmiştir- bir yandan da onunla müzakerelerde bulunmuştur.
Bir yandan ABD Dışişleri Bakanlığı’ndan David Scheffer Sırp vahşeti ve katliamları hakkında delil toplarken diğer taraftan ABD yönetimi Lahey tahkikat ve yargılamasından uzak kalmıştır. Nihayet 21 Mayıs’ta ABD yönetimi hayati delilleri mahkeme savcılarına verdi. Bu da iddianamenin hazırlanıp yayınlanmasına yol açtı. ABD dersini almışa benziyor. Miloşeviç’le hiçbir anlaşma yapılamaz. Bir milleti, Arnavutları meşru yurtlarından kovmaya kalkan adama güvenilemez. O gitmeden bu iş gerçekleşemez.
Gün Işığında
Ahmet Kabaklı
25 Nisan 1999 Pazar
ahmet.kabakli@ihlas.net.tr
Anasayfa 
