MOR YANAK,AŞILMAZ DUVAR KENDİNİZE HOŞGELDİNİZ!
Tecrübeliydi ablalar,abla demek sözüne itaat edilen deneyimli Havva demekti zaten!Şık,yakışık olmalı perdeleriniz ve perdedarınız!Çıkın birkaç günlüğüne seyahat edin,birbirinize fırsat verin,tanıyın cilalı bir senaryoda oyunculuğu, deneyin,zühdü,zahideliği alın bir müddet soluklarınızla genzinizde hapşırın,olmalı eşikler,kapılar ayrı tanışma seyahatinde;büyük ve genişti kumaşlar top top,her çeşidinden dikilir perdeler,Gammaz Lokum perdedarlar da grabenleri tatlı uslüp köprüleriyle gerdanlamakta pek mahir,arada bir Gammaz Lokum, fitlese de hoş görüyle perdelemeli gün yüzünden korumalı,ağaçlar kimileyin yaşlıyken büyürler..
Kimileyin başımızı yaslayıp kalbimizin balkıladığı göğüs ise eğer bu Ağa-beydir,çoğu kez aşılmaz duvar,mor yanaktır!Dağ olmasına dağdır ya, gönül cilâsını vizeye tecavüz ettiren de ruh vadilerine,güvense alın birkaç komşu ötesinde eşiktir kör kuyuda gölgelenmiş,ondan iyisi mi olurdu perdedarlıkta,parası,serveti de ganiyse kalpler niçin sermaye edilmesin, en münasibi Gammaz Lokum’dur böyle ahvalde,ne önemi var ki kalbin tam takır kuru bakırsa görmezden gelir atarsın bahaneye..Ahh yüksek makamda abideleşmiş özlemli statü,seni de aşmak mor yanak,aşılmaz duvar kadar zordur,için için feryadı bir de dile getirip haykırsam Kaf Dağı’na Anka’ya da duyursam..
Her çeşit acının,sancının,sevgi ve aşkın,özlemin senaryosu vardır,inandırcıdır en yetkisiz,en liyakatsız senaristin kaleminden çıksa bile, ama kalbin ağızdayken bahanenin,samimiyetsizliğin senaryosunun en yetenekli,en liyakatlı,ehliyetli kalem erbabı yazsa bile inandırıcılıktan uzak,mutlaka sırıtan,öğürtücü,gönül ve ruhu kemiriciliğini geceler bile örtemez!..
Aynı anda çift at’a binmişti,koltukaltı merdivenlerini de unutmamıştı,gamını bohçalayıp buluşma mor yanak,aşılmaz duvara revan olmuştu,vaadi yerine gelmeliydi!.
Daha önce hiç görmediği biri,nerden çıkıp geldiğini göremediği,gökten düşer gibi önünde beliriverdi,aşina bir bakışı,samimi uslübu vardı, “Duam Moryanak seni sordu! Epey zamandır melül mahzun olduğunuzu , uğramadığınızı,söyledik!
Biliyorum,dedi;biz bugün burada buluşacaktık,O’nun doğum günü,benim de ölüm günümü yadedip teşyih edeceğiz.Oturdu bir süre ve kalkıp giderken şunu size vermek üzere emaneten bıraktı!”
“Pekiyi seni tanıyalım,daha önce tanışıklığımız var gibisin.”dedi.
“Ben Hasretim Bahane’yim,dedi,senaryosu sırıtan,öğürtücü Hasretim Bahane.Beni tanıyorsun elbette,içine girmiştim kuşku kardeşimle, zilli şüpheyle içindeydik birlikte kaç zamandan beri, Duam Moryanak’a ilişkin söyledikleriniz on’da bir’i kadar,on’da bir nispette ki seni sana ne denli güvensiz yapmıştı,biliyorsun..Aslında Moryanak’ın okuyamadığı satır aralarının yanlış kanaatiydi bu,bu da senin işine geliyordu Duam Katran bey. Ben Hasretim Bahane’yim,bana ilişkin söylediklerinde de söylemediklerinde de,içinde sakladıklarında da hiç yanılmadın,asıl gönül doktoru sensin Hasretim Katran bey!..Hasretim Moryanak, aşılmaz duvarın altında ezildi,statü teneşirde neticede,kör kuyuların suyu balkımaz biliyorsun Hasretim Bey,artık içinin derinliklerinde serinleyip çiğdem olur ıtır dallarına buğulansın hatıraların,anılara yük olup sancılı yokuşları omuzlayacaksın!.
“Hasretim Bahnesin ama nasıl bu denli her şeye vakıfsın demiyorum da bu gerçekleri böylesine yüksek sesle söylemek senin tabiatına aykırı değil mi?”
“Değil,dedi,zira vicdan kuşatırsa Hasretim Bahaneyi ehil zemine gelip güzelleşir bir nebzecik..”
“Anladım galiba ben ,Duam Bahane, gerekli kadar katran süremedim yarama.”
Anasayfa 